22 czerwca 2011. Czy krucyfiks z kościoła św. Wojciecha jest jednym z pierwszych dzieł włoskiego renesansu, które trafiło do Polski? Na to wskazują wstępne ustalenia badaczy, którzy pracują przy kompleksowej odnowie wnętrz romańskiej świątyni na Rynku Głównym. Prace współfinansuje SKOZK.
Rzeźbiony w drewnie orzecha włoskiego krucyfiks został zdjęty przez konserwatorów z belki tęczowej kościoła. Historycy sztuki po raz pierwszy zyskali w ten sposób okazję do poddania tego niezwykłego dzieła sztuki bliższym badaniom. Pobieżna analiza kompozycji, materiałów, techniki rzeźbiarskiej, a także wstępne rozpoznanie nielicznych podobnych przedstawień z terenów na północ od Karpat zdają się wskazywać, że rzeźba ta powstała nie później niż na przełomie XV i XVI wieku. Badacze podejrzewają, że pochodzi z kręgu wczesnorenesansowej sztuki włoskiej. Jeżeli rzeczywiście tak było, to oznaczałoby to, że krucyfiks z kościoła św. Wojciecha był jednym z pierwszych importów sztuki Odrodzenia na ziemiach polskich, starszym być może nawet od arcydzieł dojrzałego gotyku dłuta Wita Stwosza!
Badacze wykonali do tej pory m.in. zdjęcie rentgenowskie rzeźby i przeprowadzili analizy składu chemicznego użytych przez nieznanego artystę materiałów. Genezę powstania krakowskiego krucyfiksu powinny przybliżyć dalsze badania z zakresu historii sztuki oraz badania techniczne, w tym przewidziana w najbliższych dniach tomografia komputerowa rzeźby. Konserwację krucyfiksu prowadzi artysta-konserwator Agnieszka Luboń-Radwańska, a badań nad powstaniem i dziejami rzeźby podjął się dr Paweł Pencakowski, członek SKOZK i historyk sztuki z krakowskiej ASP.
Kościół św. Wojciecha to jedna z najstarszych świątyń Krakowa – jej początki sięgają przełomu X i XI wieku. Od 2009 roku SKOZK wspiera odnowę wnętrz kościoła. W tym roku Społeczny Komitet planuje przeznaczyć na ten cel 230 tys. zł.