Zespół klasztorny Albertynek

ul. Woronicza 10

Najstarsze partie zabudowań zespołu klasztornego Albertynek „pamiętają” czasy polskiego renesansu. W tym miejscu pod koniec XVI wieku rodzina włoskich kupców Cellarich wybudowała swą podmiejską rezydencję. Na jej fundamentach powstał w XIX wieku neogotycki dwór Badenich, który po ponad stu latach nadbudowano według projektu wybitnego krakowskiego architekta Jana Sas-Zubrzyckiego. Zespół rezydencjonalny przy dzisiejszej ulicy Woronicza stał się w 1928 roku własnością zakonu albertynek, które jeszcze w latach trzydziestych postawiły na jego terenie budynki furty, spichlerza, nowicjatu i tzw. chatki dla księży. Dziś w tym miejscu zakonnice prowadzą m.in. dom opieki dla osób starszych i niepełnosprawnych, punkt pomocy doraźnej i kuchnię brata Alberta dla bezdomnych i ubogich. Znajduje się tu również dom generalny zgromadzenia albertynek.

Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa w latach 1996–2008 wspierał swymi dotacjami różne zadania rewaloryzacyjne w zespole klasztornym albertynek. Wiele uwagi poświęcono rekonstrukcji stolarki drzwiowej i okiennej oraz remontom dachów. Osobnymi zadaniami były całościowe remonty konserwatorskie domu generalnego i furty.

Na powyższe prace SKOZK przeznaczył dotacje w łącznej kwocie 1 881 623 zł.