Kościół św. Norberta (cerkiew greckokatolicka)

ul. Wiślna 11

W latach 1636–1643 na końcu ulicy Wiślnej pod murami miejskimi stanął kościół św. Norberta. Inicjatorką tej budowy była Dorota Kątska, przełożona norbertanek z podkrakowskiego Zwierzyńca, chcących na terenie Krakowa zorganizować dla siebie miejsce, do którego mogłyby uciekać w razie zagrożenia ich macierzystego klasztoru. Kościół św. Norberta pozostawał pod opieką zwierzynieckich zakonnic do 1803 roku, by po pięciu latach trafić w ręce greckokatolickiego zgromadzenia bazylianów. Świątynia stała się wówczas siedzibą parafii unickiej. W 1947 roku, na fali represji wobec mniejszości ukraińskiej, władze komunistyczne wymusiły przeniesienie parafii greckokatolickiej, a gospodarzami opuszczonego tym sposobem kościoła zostali rzymskokatoliccy zakonnicy – saletyni. Wtedy też zniszczono ślady cerkiewnego wystroju tej świątyni: zburzono monumentalny marmurowy ikonostas z 1896 roku i zamalowano polichromie inspirowane sztuką bizantyńską.

W latach 1998–2001 parafia greckokatolicka odzyskała kościół św. Norberta i rozpoczęła starania o przywrócenie dawnego wystroju świątyni. Uzyskała wsparcie Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, dzięki któremu udało się zrekonstruować ikonostas (2001–2004) oraz odsłonić i zakonserwować cerkiewne polichromie (2007–2009). W latach 2011–2012 ze wsparciem SKOZK odnowiono elewację kościoła.

Do końca 2012 roku na odnowę kościoła św. Norberta SKOZK przekazał dotacje w łącznej wysokości 2 374 201 zł.

Więcej o odnowie kościoła św. Norberta – zob. „Biuletyn SKOZK” 59, 2009/2010, s. 32–34 („Biuletyn SKOZK” do pobrania ze strony SKOZK – kliknij tu).