Kościół Najświętszego Salwatora

ul. Św. Bronisławy 9

Romański kościół Najświętszego Salwatora to jedna z najstarszych świątyń Krakowa: jego początki sięgają przynajmniej pierwszej połowy XII wieku. Już pod koniec tego stulecia kościół znalazł się pod opieką pobliskiego konwentu norbertanek. Obecny wystrój wnętrza świątyni pochodzi z epoki nowożytnej. Na ścianach prezbiterium zachowały się dwie wczesnorenesansowe polichromie z około 1520 roku – „Ukrzyżowanie” i „Cudowne rozmnożenie chleba”, w ołtarzu bocznym umieszczono zaś obraz Kaspra Kurcza „Ukrzyżowanie” z 1605 roku. Wokół kościoła rozciąga się teren dawnego cmentarza parafialnego, po którym przetrwało do dziś kilka nagrobków i epitafiów, grobowiec norbertanek oraz dom grabarza.

Po 1990 roku Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa kilkakrotnie wspierał prace rewaloryzacyjne w zespole kościoła Najświętszego Salwatora. Wiele uwagi poświęcono zabezpieczeniu skarpy, w pobliżu której stoi świątynia (1991, 1993, 2007–2009). W latach 2004–2005 dzięki dotacjom SKOZK udało się odnowić elewacje kościoła, a w 2006 roku przeprowadzono inwentaryzację nagrobków cmentarnych i epitafiów.

Łącznie na powyższe prace SKOZK przeznaczył 997 198 zł.