Fundacja Aleksandra Lubomirskiego – Uniwersytet Ekonomiczny

ul. Rakowicka 27

  Dzisiejszy gmach główny krakowskiego Uniwersytetu Ekonomicznego powstał z myślą o otwartym w nim w 1893 r. schronisku fundacji księcia Aleksandra Lubomirskiego „dla chłopców opuszczonych lub złego prowadzenia się”. Zgodnie z postulatami historyzmu twórcy – architekci Tadeusz Stryjeński i Władysław Ekielski – nadali monumentalnemu zespołowi budynków formę nawiązującą do francuskich założeń pałacowych. Gmach główny mieścił sypialnie, jadalnie, sale szkolne, salę gimnastyczną, salę amfiteatralną, zwieńczoną kopułą kaplicę, pomieszczenia dla administracji, mieszkania personelu oraz pierwszą w Krakowie krytą pływalnię. W 1914 r. schronisko przekształcono na szpital dla zakaźnie chorych, a po 1918 r. na szpital wojskowy. W 1925 r. utworzyli tam zakład wychowawczy dla chłopców salezjanie. Podczas II wojny światowej i tuż po niej obiekt kilkakrotnie zmieniał przeznaczenie i uległ dewastacji. W 1952 r. Fundacja Lubomirskiego przestała istnieć, a obiekt przekazano obecnemu Uniwersytetowi Ekonomicznemu. W latach 50. przeprowadzono remont adaptacyjny, a w latach 70. konserwację elewacji i wnętrz. Mimo licznych przekształceń budynek zachował elementy pierwotnego wystroju wnętrz i dekoracji fasady, w tym herb Lubomirskich i grupy rzeźb symbolizujące miłosierdzie i pracę wychowawczą.

SKOZK przystąpił do finansowania na szerszą skalę prac w tym obiekcie w 1996 r. Budynek główny odwilgocono i odgrzybiono, wymieniono pokrycie dachu, uprzednio wzmacniając i częściowo wymieniając jego więźbę, przeprowadzono kompleksową renowację wszystkich elewacji, wymieniono stolarkę okienną, odnowiono elewację sali senatu, zakonserwowano witraże w klatce schodowej, przeprowadzono remont konserwatorski dawnej sali gimnastycznej oraz auli wraz z wyposażeniem. W kilku etapach kompleksowo odnowiono budynki otaczające gmach główny – tzw. Stróżówkę, Księżówkę i domek ogrodnika. Ponadto zagospodarowano dziedziniec przed gmachem głównym i poddano konserwacji bramę wjazdową. SKOZK powrócił do finansowania prac w tym obiekcie w 2014 roku. Zakonserwowano wówczas dekorację sgraffitową na elewacji ryzalitu frontowego, sztukaterię, kartusz herbowy oraz cokół kamienny, tablicę kamienną i schody w budynku głównym.

Łączna wartość przeznaczonych na te zadania funduszy SKOZK wyniosła 7.623.040 zł.