Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy Rynku Głównym to najwspanialsza świątynia mieszczańskiego Krakowa i jeden z symboli miasta, odzworowywany m.in. w słynnych krakowskich szopkach. Budowana w kilku fazach, z których najstarsza, romańska z okresu sprzed roku 1221-1222 była elementem przedlokacyjnego układu przestrzennego. Śladem tego jest dzisiejsze usytuowanie kościoła pod kątem do pierzei Rynku. Gotyckie prezbiterium wniesiono w latach 1355-1365, nawy w latach 1392-1397, w późniejszych wiekach dobudowywano kruchty, boczne kaplice i przybudówki. Fasadę zachodnią flankują dwie ceglane wieże. Z wyższej, liczącej 81 m wysokości i nakrytej gotyckim hełmem, od drugiej połowy XIV wieku rozlega się hejnał, obecnie odgrywany co godzinę i znany w całej Polsce dzięki transmisjom na żywo prowadzonym od 1927 roku przez Polskie Radio. Wnętrze kościoła zdobią liczne, cenne pomniki rzeźby, malarstwa i epigrafiki, będące świadectwem kultury duchowej miasta i aspiracji artystycznych jego mieszkańców od XIV do XX wieku. Z ważniejszych wymienić należy: witraże gotyckie w 3 oknach prezbiterium (ok. 1370 roku), gotycką chrzcielnicę mistrza Ulryka z XIV wieku z barokową pokrywą, reprezentujący najwyższy poziom sztuki europejskiej późnego gotyku wielki ołtarz dłuta Wita Stwosza (1477-1489), kamienny krucyfiks tegoż rzeźbiarza (1496 rok), krucyfiks w tęczy (1520 rok), brązowe płyty nagrobne rodzin Salomonów i Bonerów (I połowa XVI wieku), manierystyczne cyborium Jana Marii Padovano (1551-1554), utrzymane w tym samym stylu nagrobki rodzin Montelupich i Cellarich (I ćwierć XVII wieku), stalle w prezbiterium (1586 rok, uzupełnione zapleckami w 1635 roku) oraz zespół 5 dzwonów wieżowych powstałych między XIV a XVI stuleciem. W okresie autonomii galicyjskiej wykonano nową aranżację malarskią wnętrza kościoła. Korpus nawowy i prezbiterium pokryły wówczas malowidła projektu Jana Matejki, wykonane z udziałem m.in. Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego. Wmurowane w elewacje kościoła tablice upamiętniają wielkie wydarzenia historii narodowej i postacie ważne dla Polski i Krakowa, m.in. biały marsz i mszę świętą przed kościołem w dniu 17 V 1981 roku, podczas której ok. 300 tys. krakowian modliło się w intencji ocalenia Jana Pawła II po zamachu na jego życie.
Kompleksowe prace konserwatorskie w kościele współfinansowane przez SKOZK rozpoczęły się w 1993 roku. Objęły one konserwację wnętrza wraz z detalami wystroju (m.in. kaplice, polichromię Jana Matejki w nawach i prezbiterium kościoła, skarbiec), konserwację gotyckich i XIX-wiecznych witraży oraz renowację ceglanych elewacji kościoła wraz z kamiennymi detalami. Ponadto SKOZK sfinansował prace przy wzmocnieniu więźby i wymianie pokrycia dachowego nad całością kościoła. W latach 2007–2009 dzięki środkom SKOZK przeprowadzono kompleksową konserwację posadzki świątyni, natomiast w roku 2010 zakończono konserwację kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej. Do ważnych przedsięwzięć rewaloryzacyjnych w bazylice Mariackiej, w których istotny udział miały środki Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa, należ zaliczyć także: przeprowadzenie remontu konserwatorskiego zespołu krypt (2010–2012), prace konserwatorskie we wnętrzach wieży Hejnałowej (2012-2014). W roku 2013 przygotowano w technice trójwymiarowej szczegółową inwentaryzację ołtarza Wita Stwosza, na podstawie której w roku 2015 podjęto zaplanowaną na kilka lat kompleksową i interdyscyplinarną konserwację ołtarza.
Łącznie do 2016 roku na prace w kościele Mariackim SKOZK przeznaczył 25.558.886 zł.